eftir Dag Hjartarson
úr Tímariti Máls og menningar, 1. hefti 2016
haustlægðin kemur að nóttu
og merkir tréð í garðinum okkar
með svörtum plastpoka
eins og til að rata aftur
og hún ratar aftur
aðra nótt
öskrar eitthvað sem enginn skilur
fleygir á land þangi og þara
og fleiri vængjuðum martröðum
úr iðrum Atlantshafsins
morguninn eftir er fjöruborðið gljáandi svart
eins og einhver hafi reynt að malbika leiðina
niður í undirdjúpin
og það er þess vegna sem haustlægðin kemur
utan af hafinu
hún er rödd þeirra
sem týndu orðaforðanum í öldugangi
við horfum á nýmalbikaðan veginn
og bíðum eftir að þeir gangi á land
Dagur Hjartarson / Mynd: Gassi
