Úr ljóðabókinni Ég er það sem ég sef eftir Svikaskáld
Mál og menning gefur út þann 19. september 2024.
Mynd á kápu er verk eftir Helenu Margréti Jónsdóttur
Affall
Frá því að hann féll og reis aldrei upp aftur höfum
við passað okkur á stiganum, passað okkur í
stiganum, passað okkur í öllum stigum í öllum
partíum. Það er alveg sama hvort þeir eru teppalagðir
eða gljáfægðir, það sullast alltaf í teppið, negróní eða
púrtvín, eitthvað rautt og óafturkræft. Brjóstholið
er postulínsbjalla, hjartað er bjallan og þindin er
kólfurinn, en það er sama hvað við pössum okkur, á
eftir hverju þrepi kemur annað þrep og það er hálla
en hitt á undan, neðstu þrepin eru hreint út sagt
sleip af bleytu, já löðrandi alveg hreint, þau liggja
úr þvottahúsinu gegnum kartöflugeymsluna niður í
risið undir súðinni og við þurfum að beygja okkur
ofan í gólf þegar við stígum niður í efsta þrepið.
Sunna Dís Másdóttir
Til varnar björnum/börnum
Ég safna baugum
dýrmætir spretta þeir fram undan
augunum
skreyttir tárum og örfínum hárum
að óska sér og blása á
ég þræði þá upp á
ökklana svo hringli í
þegar ég geng um
í skóginum
konur sem ekki býðst
að fara í híði
bjarga sér
Melkorka Ólafsdóttir
Glósur
Og svo sitjum við, stilltar
og glósum og glósum meira
biðjum eina um að endurtaka
þegar hún talar of hratt
svona á að sýna áhuga:
lyftu augabrúnunum og brostu
svona á að klifra upp stiga
á fjórum fótum, gætilega
kasta sýklahræðslunni fyrir róða
þegar hendurnar feta fótsporin
og halda síðar, stuttu síðar
á brauðsneið með smjöri
hafðu þetta eftir:
batnandi mönnum
glöggt er
engin verður óbarin
við myndum kóngulóarvef
og svo myndum við keðju
hver og ein okkar, að sjálfsögðu
veikasti hlekkurinn
einu sinni lánaði ég strák
glósurnar mínar, fyrir líffræðipróf
ekki frábærar glósur greinilega
því hann kyssti aðra stelpu á vorballinu
nokkrum árum síðar
þegar ég sat með manninum mínum í áfanga
áður en hann varð maðurinn minn
glósaði ég ekkert nema hálsinn á honum
úlnliðina, prófílinn
ég féll í áfanganum en líkami minn bjó til barn
upp úr þessum glósum
og náði
næstum því
öllu rétt
Fríða Ísberg
Svikaskáld eru Fríða Ísberg, Melkorka Ólafsdóttir, Ragnheiður Harpa Leifsdóttir, Sunna Dís Másdóttir, Þóra Hjörleifsdóttir og Þórdís Helgadóttir. Ég er það sem ég sef er fimmta verkið sem þær gefa út saman.
