Það var sæluvíma yfir gestum Borgarleikhússins í gærkvöldi þegar frumsýnt var í báðum minni sölunum, dansverk á Nýja sviði, leikrit á Litla sviði; fólki fannst greinilega sem það hefði endurheimt dýrmætan hluta af lífi sínu. Þó voru allir með grímu og ekkert var í boði að drekka annað en kolsýrt te! Sýningin á Litla sviðinu ... Lesa meira
Einleikurinn Það sem er, sem María Ellingsen frumsýndi í Tjarnarbíó í gærkvöldi, var upphaflega stutt skáldsaga, bréfasaga, sem þóttist kannski vera sönn: höfundurinn, Peter Asmussen, segist í inngangi hafa „fundið“ bréfin í fórum frænda síns eftir að hann lést. Þessi forsaga er ekki með í leiksýningunni, þar göngum við einfaldlega inn á bréfritarann, konuna Renate ... Lesa meira
Það dekrar við fortíðarþrána í manni að horfa á uppsetningu Leikfélags Reykjavíkur á Emil í Kattholti sem var frumsýnd um helgina á stóra sviði Borgarleikhússins. Ég sá aðra sýningu, í gær sunnudag, vegna þess að leikhúsfélagi minn tæplega fjögra ára var enn í smitgát á laugardaginn en sloppinn í gær. Sviðið hennar Evu Signýjar Berger ... Lesa meira
Hugmyndaríku og eldfjörugu hæfileikabúntin í sviðslistahópnum Slembilukku, þær Bryndís Ósk Þ. Ingvarsdóttir, Eygló Höskuldsdóttir Viborg og Laufey Haraldsdóttir, frumsýndu í gærkvöldi í salnum á þriðju hæð Borgarleikhússins sýninguna Á vísum stað. Þær semja textann sjálfar og virðast líka sjá sjálfar um allt annað í sambandi við sýninguna. Ég hef orð listfræðingsins Halldóru Arnardóttur fyrir því að í ... Lesa meira
Jólaboðið er virkilega athyglisvert og skemmtilegt verk sem þau Gísli Örn Garðarsson og Melkorka Tekla Ólafsdóttir hafa kokkað upp úr tveim erlendum verkum, öðru dönsku en hinu bandarísku, og frumsýndu í Kassa Þjóðleikhússins í gærkvöldi við hlátrasköll. Gísli Örn leikstýrir og leikgleðin er sprúðlandi frá upphafi til enda. Dramatúrg er Melkorka Tekla. Leikritið gerist á ... Lesa meira
Það opnaðist furðustór ævintýraveröld á litla sviðinu í Kúlu Þjóðleikhússins í dag á frumsýningu á Láru og Ljónsa – jólasögu eftir Birgittu Haukdal sem Guðjón Davíð Karlsson stýrir. Á sviðinu hennar Maríu Th. Ólafsdóttur er barnaherbergi með öllu þessu venjulega, rúmi, fataskáp og eldhúsdóti, en líka gamaldags kistu og rólu. Þetta hljómar sakleysislega en þegar ... Lesa meira
Hádegisleikhús Þjóðleikhússins frumsýndi í dag nýtt verk í Þjóðleikhúskjallaranum, Rauðu kápuna, eftir ungan og bráðefnilegan höfund, Sólveigu Eir Stewart. Hilmar Guðjónsson stýrði leikkonunum tveim, Eva Signý Berger sá um einfalda leikmynd og skemmtilega og vandlega úthugsaða búninga en Jóhann Friðrik Ágústsson lýsti upp sviðið. Sigrún (Edda Björgvinsdóttir) hefur átt rauðu kápuna sína í mörg ár, ... Lesa meira
Þeir eru alveg ótrúlegir, þeir Hundar tveir í óskilum, Eiríkur Stephensen og Hjörleifur Hjartarson. Eftir alla þjóðarsöguna í tveim sýningum og sögu kvenfólksins í landinu í einni færa þeir okkur Njálu – en á hundavaði, skiljanlega. Þeir segjast í viðtali vera að fara með hana aftur heim því upphaflega hafi hún verið mælt af munni ... Lesa meira
Sýningin okkar sem var frumsýnd á Loftinu í Þjóðleikhúsinu í gærdag ber nafn með rentu. Hún er einmitt sýningin þeirra Jóhanns Kristófers Stefánssonar og Tatjönu Dísar Aldísar Razoumeenko sem saman mynda leikhópinn Konsertu. Þau eru sviðshöfundar og tónlistarfólk og bæði semja og leikstýra verki sínu en Karl Ágúst Þorbergsson fær að halda utan um þau ... Lesa meira
Gamanóperan Ástardrykkurinn eftir Donizetti var frumsýnd í Mílanó árið 1832 en er ennþá frísk og fjörug þrátt fyrir háan aldur, í það minnsta í meðförum sviðslistahópsins Óðs í Þjóðleikhúskjallaranum. Þau laga hana að sýningarstaðnum, láta hana gerast á kaffihúsi þar sem ein persónan vinnur og aðrar persónur eiga leið um. Snilldarhugmynd. Sviðið er á dansgólfinu ... Lesa meira