Sigrún Pálsdóttir. Þóra biskups og raunir íslenskrar embættismannastéttar 1847–1917. Reykjavík: JPV útgáfa, 2010. Úr Tímaritit Máls og menningar 3. hefti 2011 „Hvort er nú meira spennandi hér, sannleikur eða uppspuni?“ Á þessari spurningu lýkur stuttri en leyndardómsfullri frásögn sem stendur eins og nokkurs konar formáli að bók Sigrúnar Pálsdóttur, Þóra biskups og raunir íslenskrar ... Lesa meira
Þriðja leiksýningin á þessari menningarhelgi (við sáum þar að auki rúmönsku bíómyndina Á útleið á RIFF, afar áhrifamikið drama) var líka þriðja uppistandið en vel undirbyggt og fræðandi að þessu sinni. Þetta var ný sýning í Landnámssetrinu í Borgarnesi, Blótgoðar eftir Þór Tulinius í flutningi hans sjálfs undir stjórn Peters Engkvist. Í Blótgoðum segir Þór ... Lesa meira
Hellisbúinn, Pabbinn, Afinn og nú Alvörumenn, allt eru þetta uppistandssýningar með áherslu á hlutverk og stöðu karlmannsins í nútímasamfélagi. Af þeim er sú síðastnefnda stærst í merkingunni fjölmennust og sviðsett af mestum metnaði í stærsta salnum, en hún er samt beint framhald af Hellisbúanum sem var fyrsta viðureignin við þetta efni á íslensku og að ... Lesa meira
Það er fjör í leikhúsunum þessar vikurnar, metkortasala í báðum stóru húsunum í Reykjavík og uppselt á sýningar langt fram í tímann. Og í Þjóðleikhúskjallaranum var stappfullt í gærkvöldi á kabarettsýninguna Uppnám, enda hefur hún fengið dúndurviðtökur gagnrýnenda. Það er reyndar sérstakt fagnaðarefni, ekki síst fyrir roskna borgarbúa, að Leikhúskjallarinn skuli verða reglulegur vettvangur fyrir ... Lesa meira
Fyrsta sýningin á stóra sviði Borgarleikhússins á leikárinu er ætluð börnum en ekki síður fullorðnum, enda mikil leikhúsveisla þar sem öll brögð leikhússins, forn og ný, eru nýtt undir hugmyndaríkri stjórn Bergs Þór Ingólfssonar sem einnig þýðir verkið. Þetta er gamalt verk, saga Franks Baum um Galdrakarlinn í Oz er meira en aldargömul og söngleikur ... Lesa meira
Í gærkvöldi var svo Svartur hundur prestsins eftir Auði Övu Ólafsdóttur frumsýndur í Kassanum í Þjóðleikhúsinu undir stjórn Kristínar Jóhannesdóttur. Fyrsta leikrit þessa dáða skáldsagnahöfundar bar sannarlega engin byrjandamerki; það skal sagt undir eins í upphafi að þetta var einstaklega frumleg, falleg og fyndin sýning. Það var freistandi í hléi og eftir sýningu að ímynda ... Lesa meira
Gamli róttæklingurinn í mér er vel nærður eftir þessa helgi. Fyrir utan fimmtu sinfóníu Sjostakovitsj sem þykir ansi róttæk og Hertu Müller og Ingo Schulze sem töluðu af eigin reynslu um líf undir harðstjórn á Bókmenntahátíð í Reykjavík sá ég Zombíljóðin í Borgarleikhúsinu á föstudagskvöldið, “alvöru gagnrýnið samtímaverk” eins og segir í leikskrá, og Ge9n, ... Lesa meira
Í gær var frumsýnt nýtt íslenskt barnaleikrit í Norðurpólnum: Kallinn sem gat kitlað sjálfan sig eftir Árna Kristjánsson leikstjóra og leikhópinn Fjöður í hatti. Þar kynnumst við doktor Flosa sem rannsakar hlátur og kitl og „litlu” frænku hans Vönju sem kann ekki að banka og er sennilega með túrett því hún dansar með mikilli sveiflu ... Lesa meira
Það er klassískt fyrirbæri að listamannsefni fari út í heim, mennti sig og fullnumi sig í list sinni og snúi svo aftur heim í bæinn sinn, þorpið eða sveitina og sýni hvað þau hafa lært. Flytji með því þakkir sínar til þeirra sem ólu þau upp eða sýndu þeim stuðning um leið og þau segja: ... Lesa meira
Bárðar saga Snæfellsáss er safn ævintýralegra sagna af mönnum, tröllum og vættum. Við margar sagnanna kemur frændalið norska hálfrisans Bárðar Dumbssonar sem seinna fékk auknefnið Snæfellsás, en einkum hann sjálfur, Helga dóttir hans og Gestur sonur hans. Úr þessum sagnafans hefur Kári Viðarsson unnið einleikinn Hetju sem hann hefur sýnt á nokkrum stöðum og nú ... Lesa meira